w kontekście wyrazów (0 oznacza kontest fiszki).

DO HR. WŁADYSŁAWA ZAMOYSKIEGO


De męme que ceux qui veulent dessiner

un paysage, descendent dans la plaine pour

obtenir la structure et 1’aspect des montagnes

et des lieux élévés, et montent au contraire sur

les hauteurs, lorsquils ont à peindre les plaines:

de męme pour bien connaître le naturel des peu-

ples, il est nécessaire dętre prince, et pour con-

naître également les princes, il faut ętre peuple.

Nicolo-Machiavelli


I

Gdybym miał rylec ów Resurrecturis,

Niedopełniony dokreśliłbym tu rys,

Na tych tablicach Waszych, w Kapitolu...

- Skreśliłbym, mówię, jeźdźca w czystym polu,

Pochylonego z konia, w snopie-blasku,

Płaszcz mającego z purpury sydońskiej

I konsularne na nogach zawiązki,

I - rzekłbym: „Owo, droga do Damasku!..."


II

Tak - szlachcie całej, a z nią dziejom-świata,

Stało się właśnie teraz, pod te lata...

- Ciemność obległa przywodźce-pochodu,

Apokalipskie spięły się rumaki,

A od narodu lecą do narodu

Spłoszone stadem legendy i znaki...


III

Wszakże ta ciemność właśnie i zmącenie

Tłem , na którym palec Chrystusowy

Z obłoku wstawa i kreśli widzenie...

- Rycerz raz jeszcze płaszcz oblecze nowy,

Narodów wiele Miłością obejmie,

Przed Tron bez-wstydnie poniesie okowy,

Bogu i ludziom zasłużon uprzejmie.

- Sieroty, ludzie służebne i wdowy

Ukocha - Słowem mieczów złamie wiele

Mieczem z bestiami potka się w pustyni,

I będą kochać go nieprzyjaciele,

Ani powini kto... sam się powini!


IV

Tak - szlachty całej przyszłość jeszcze widzę

Z rycerską Pawła postacią na czele,

I wiem - że słów się moich nie powstydzę,

Jakkolwiek dziwnie brzmią i lecą śmiele...


V

Mąż ów, co w samej sprawie Chrystusowéj

Szlachectwem-rzymskim raczył się zasłonić,

Świat znając, ludzi i tron Agrypowy,

Pół-bóstwa swego w Grecji umiał stronić:

Mąż ów - powiedzie legion-dziejów nowy...


VI

A Tobie, Panie, kreślę to widzenie,

Jak mi je czasów zjawiska podały,

Boćnec utroąue Caesar" - i cierpienie

Wieków - i orły, co się rozdzierały

Nad modrzewiową zagrodą szlachcica,

Czynią - że trud Ci zorał kość i lica...


VII

Nam - gdyby Pan Bóg dał Twoje wytrwanie

(O czym, zaprawdę, wątpię - i szeroko!),

Może by rychlej wstało to śpiewanie,

Może byś rychlej rozradował oko...

…………………………………….