SPOWIEDŹ [II]
1
Te czarujące na ziemi Istoty,
Których obecność drogą i przyjemną,
Przez cały żywot bywały tak ze mną,
Jak Wielki Cesarz z żołnierzem-piechoty,
On go pamiętał, choć od armat ciemno!
Gdy z konia liczył swych bagnetów płoty,
Lub, mając kartę na zgiętym kolanie,
Pisał, kto kulą pierw w serce dostanie!
2
Lecz niech historia coś przez nas skorzysta:
Ja się nie skarżę namój los zołnierza!!
Przyszedłem na świat jak napołionista -
Niech kula swoje pełni i uderza!...
Niech żyje Cesarz! i wolność ojczysta!
Niech orzeł w słońcu kąpie złote pierza!
- Choć żołnierz z prochów nie porusza skroni,
Spiąc z Epopeją i w snie... marząc o niéj*
.O niej" znaczy: o Epopei.
Tego czerwca 7
1882