Roku 200 Chrystusa Pana
«APOLOGÉTIQUE» TERTULLIANA, CZYLI OBRONA CHRZEŚCIJAN PRZECIW POGANOM
Paragraf IV
Zstępując do źródła praw, które dotyczą nas, był przecie starożytny edykt, który nie pozwalał Imperatorom ofiarować bóstwu żadnemu bez przyzwolenia Senatu. M. Aemilius pomni, co wydarzyło się z tej przyczyny bogowi jego, Alburnusowi. Nie jest obojętnym dla sprawy naszej zauważyć, iż to kaprysy ludzkie boskość zatwierdzają, że więc, ilekroć bóg człowiekowi nie podoba się, może na boga nie wyjść. Bóg więc zasługiwać sobie to u człowieka winien. Tyberius, za panowania którego imię chrześcijańskie poczynało znanym być na świecie, wniósł był na posiedzenie Senatu rzecz o dowodach boskości Jezusa-Chrystusa, które doszły rąk jego z Palestyny, i takowe przymówieniem się swoim poparł. Senat odrzucił je, z powodu iż nie były roztrząsaniu jego pierw podane, wszelako Imperator w uczuciu swym trwał i zagroził najsurowszymi kary oskarżycieli Chrześcijan.
C. N.